Charlie
Vrijwilliger
De 87-jarige Charlie komt uit Suriname, woont meer dan 60 jaar in Nederland en is al een ongekend aantal jaren vrijwilliger bij Dynamo. Vanaf het begin was Charlie haantje de voorste met alle activiteiten en feesten organiseren in de buurt. Hij was klusjes- en tuinvrijwilliger. Op een gegeven moment is hij gestopt met vrijwilligerswerk, maar na 4 jaar kwam hij weer met Dynamo in contact via kinderboerderij De Werf. Hij ging helpen bij cursussen voor ouderen en deed verschillende klusjes, maar kwam uiteindelijk terecht bij de fietsgroep.
"Ik kom binnen en ben blij om de mensen te zien."
Wie is Charlie?
Charlie is 87 jaar en woont in Amsterdam waar hij altijd met zijn vrouw en 2 kinderen heeft gewoond. Ze waren 45 jaar getrouwd toen zijn vrouw op 63-jarige leeftijd helaas overleed. “Mijn vrouw deed alles voor me! Ik ben sinds haar door alleen gebleven, omdat ik de herinneringen aan haar niet wil kwijtrijken. Nu woon ik heel fijn in Watergraafsmeer samen met mijn planten”, vertelt Charlie met een lach. Charlie is gelukkig en tevreden, hij glimlacht altijd. Hij is sympathiek met iedereen en altijd oplettend op andere mensen die het moeilijk hebben. “Mijn ouders zeiden altijd tegen mij: ‘Met goed gedrag gaan alle deuren voor je open. Liefde is mooi en goed, maar aandacht is nog veel beter.’”
Charlie in 3 woorden
- Open boek
- Betrouwbaar
- Denkt goed na voordat hij iets zegt
Van de warme rimboe naar het koude kikkerland
Charlie kwam in 1963 naar Nederland vanuit de rimboe in Suriname. Hij is van origine timmerman en ging daarom werken op een scheepswerf en in een timmerfabriek. Na 12 jaar ging hij als suppoost (bewaker) werken bij het Rijksmuseum, net nadat in 1975 de ‘Nachtwacht’ beschadigd was geraakt, een roerige tijd. “Kort hierna veranderde suppoost naar zaalwachter en toen kwam ik wat meer in beweging. Ik hoefde niet meer naar het plafond te staren.”, vertelt Charlie. Jaren later is de term zaalwachter veranderd naar beveiligingsdienst en tenslotte naar beveiligingsbeambte. “Nu was ik echt in functie. Verplicht om met de computertijd mee te gaan en administratie te doen. Dat was niet echt wat voor mij. Ik werd gevraagd om zaalchef te worden, omdat ik kalm en rustig ben. Ik dacht dat ik dat niet kon, maar ik kreeg iemand om mij te scholen in het werk. Ik leerde snel. Ik moest iedere dag het werk uitdelen en noteren wie er ziek was. Iedereen mocht mij graag. Ik kon met iedereen praten over de schilderijen of iemand nu Chinees of Frans sprak. Daarnaast was ik goed in brandpreventie, BHV en alle andere cursussen die werden aangeboden. Iedereen was heel blij met me. Zo kwam altijd iedereen naar me toe wanneer ik jarig was. Ik voelde me kind aan huis.’, aldus een trotse Charlie.
Haantje de voorste
Na het overlijden van zijn vrouw verhuist Charlie naar Watergraafsmeer. Hij kreeg een buurtbrief van Dynamo om te komen praten. “Deze brief had ik in de prullenmand gegooid. Toen kreeg ik nog een brief en ben ik ermee naar het Willem Dreeshuis – wat nu is gesloopt – gegaan. Daar kwam ik Marike tegen en zij vroeg mij een formulier in te vullen op de computer. Ik vroeg vervolgens welke knop ik moest indrukken, waarop zij antwoorden dat zij het wel voor mij kon doen. Vanaf die tijd ben ik bij Dynamo.”, legt Charlie uit. “Ik heb nog meegesproken over het nieuwe gebouw bij Van ’t Hofflaan. Vanaf het begin was ik haantje de voorste met alle activiteiten, het organiseren van feesten en alles. Ik hielp ook als klusjes- en tuinvrijwilliger.”
Tijdelijke stop
Op een gegeven moment ging collega Marike naar een andere locatie en kwam Jelte in haar plaats bij. “Jelte had de fietsgroep overgenomen van Marike en vroeg mij voor deze activiteit. Ik zei tegen hem dat je op een gegeven moment moet stoppen om opnieuw te beginnen. Toen ben ik gestopt.”
