Van Oost naar Zuid
“Waarom de overstap van Oost naar Zuid? Na een mooie tijd in Oost was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Zuid biedt weer andere kansen en doelgroepen. Ik kijk ernaar uit om daar verder te bouwen aan een prettige en toegankelijke buurtvoorziening. Daarnaast is Zuid voor mij een logische stap, omdat het dichtbij huis is – het is mijn buurt! – en ik hier praktisch gezien ben begonnen!”, legt Berkay uit. Hij voegt hier nog aan toe: “Ik verwacht wel wat verschillen qua bewoners en behoeften in Zuid, maar dat maakt het juist interessant. Mijn plan is vooral om goed te luisteren naar wat er leeft, verbinding te maken met de buurt en samen met het team buurtkamer Ernst open en uitnodigend te maken voor iedereen!”

Van vrijwilliger naar assistent jongerenwerker

Randy kwam zelf als jongere vaak bij jongerencentrum Youthside op IJburg om te oefenen met DJ-en. Zijn grote passie, die hij de afgelopen 4 jaar ook enthousiast heeft gedeeld met jongeren uit de buurt. “Tijdens mijn DJ-lessen in Youthside leer ik de jongeren alle ins en outs van het DJ-vak. Het lijkt misschien heel makkelijk, maar er komt echt veel bij kijken. Het is leuk te zien hoe de jongeren heel geconcentreerd luisteren en meekijken. Het liefste starten ze allemaal vandaag nog als DJ!”, vertelt Randy lachend.

Naast het geven van DJ-lessen, helpt Randy bij het Dynamo jong waar hij kan. Hij legt uit: “Er gebeurt veel in onze verschillende jongerencentra op IJburg en ik spring dan ook vaak bij om collega-jongerenwerkers te helpen met activiteiten en het organiseren van events of ik ben er voor de jongeren om te sparren of gewoon te luisteren. Ik wil graag anderen helpen, inspireren en motiveren op welk gebied dan ook.”

_{Sureyya (links) samen met medevrijwilliger & vriendin Silvana (rechts)}

30 jaar vriendschap
Sureyya woont in de Rivierenbuurt met haar man en zoon. In 1995 besluit ze om vrijwilligerswerk te gaan doen om de buurt te leren kennen en anderen aandacht te geven. Ze komt terecht bij Dynamo en werkt als vrijwilliger bij buurthuis De Brug. “Samen met medevrijwilliger Silvana organiseerde ik verschillende activiteiten voor buurtbewoners, zoals de bingo en kinderdisco. We zorgden voor gezelligheid, zodat buurtbewoners blij met ons waren. Al vanaf het eerste moment hadden Silvana en ik een goede klik en sindsdien zijn we ook vriendinnen!”, vertelt Sureyya.

Buurtsoep
Sinds hun eerste ontmoeting zijn Sureyya en Silvana onafscheidelijk en een vast vrijwilligersduo in de Rivierenbuurt. Ze zijn inmiddels een bekend gezicht op meerdere Dynamolocaties. “We verzorgen nu wekelijks de soeplunch voor kwetsbare buurtbewoners in Rijn 58. Daarnaast geef ik handmassages en lak ik nagels bij buurtkamer Rivierenhuis en in de Kraaipan. Samen met Silvana doe ik dit ook op speciale evenementen, zoals tijdens het afgelopen Suikerfeest in buurtkamer Rivierenhuis.”, legt Sureyya uit.

Betekenisvol werk
Na 10 jaar in de kinderopvang gewerkt te hebben, werkt Elif een tijdlang niet. Omdat ze toch weer actief wilde worden en iets voor anderen wilde betekenen melde ze zich 2 jaar geleden aan als vrijwilliger bij Dynamo. “Ik heb altijd met veel liefde en toewijding in de kinderopvang gewerkt. Na een periode niet gewerkt te hebben, wilde ik graag weer onder de mensen zijn, actief zijn in de maatschappij en iets doen wat betekenisvol is. Dynamo ga mij deze kans. Kort nadat ik me had aangemeld kon ik aan de slag bij buurtkamer Zeeburgereiland. Uiteindelijk ben ik doorgestroomd naar Steigerplek.”, legt Elif uit.

Gastvrouw
Elif werkt als vrijwilliger bij Steigerplek op Steigereiland. “Een fijne en vertrouwde plek voor mij! Ik werk 3 ochtenden in de week als gastvrouw. Ik ontvang buurtbewoners, schenk koffie en thee in, maak een praatje met de mensen en bied een luisterend oor. Ik zorg voor een gezellige sfeer en probeer ervoor te zorgen dat iedereen zicht welkom voelt. Wanneer buurtbewoners blij binnenkomen of weer vertrekken, maakt mij ook blij. Ik geniet van de gesprekken, het lachen samen en het gevoel dat ik echt iets kan bijdragen aan hun dag.”, vertelt Elif enthousiast.

Hecht team
Mary is goede vriendinnen met Corrie en ze wonen allebei in Amsterdam. Ze staan voor iedereen klaar en ook Corrie’s man Peter staat met hand en spandiensten de dames geregeld terzijde wanneer ze erg druk zijn. Niet alleen privé maar ook op het vrijwilligerswerk vormen ze een hecht team. “Met elkaar zijn wij alles en zonder elkaar zijn wij niets!”, zegt Mary met een lach. Ze vervolgt: “We maken samen veel gezelligheid en toveren de lekkerste maaltijdlunch uit onze hoed. Voor ons staat voorop dat onze gasten op de eerste plaats komen. We letten op wat we hen voorschotelen, van lekker tot gezond. We benoemen dit als ‘iets gezonds’, ‘iets aparts’ en ‘iets lekkers’. Je kunt het zo gek niet bedenken, maar iedere week is het wel weer wat anders. Op het moment van briefing weten wij dat de volgende lunch bestaat uit zelfgemaakte rundvleessalade, broodje Mexicano of een pruimentaart.”

Liefde & harmonie
Mary komt niet uit de horeca, maar met lekker, gezond en gevarieerd eten weet ze wel raad. Ze vertelt: “Ik ben van beroep eigenlijk ziekenverzorgster van de oude lichting. Ik heb mij later nog verder geschoold in het vak pedicure inclusief diabetische behandelingen. Ik ben erg betrokken bij mijn medemens en sta vol liefde en harmonie voor hen open. Na een moeilijke periode van mijn laatste relatie vond ik het zinvol om mijn liefde en aandacht anders in te delen. Namelijk voor mensen die er voor openstaan en die een vriendelijk woord en glimlach weten te waarderen. Ik kwam terecht bij Veluwe 20 van Dynamo. Ik hielp op de dinsdagavond met de warme maaltijd, maar heb later de lunchclub op woensdag opgezet inclusief spelletjesmiddag en bingo. Ik verzorg de lunch in een ruime belevenis van wekelijks heerlijke gerechten die de mensen zelf niet zo 1-2-3 op tafel zetten.”

_{Verjaardag vieren buurtbewoner tijdens de lunch}

Nieuw inzicht
Door haar vrijwilligerswerk bij Dynamo ziet Mary hoe een samengestelde groep buurtbewoners in harmonie met elkaar omgaat. “Ik zie bij buurtkamer Rivierenhuis – voorheen Veluwe 20 – hoe de mensen zich samenvoegen en altijd weer tevreden zijn met het aangeboden eten wat wij bereiden. Jong, oud, geel, groen, bruin en wit; het maakt niet uit welke culturen zich samenvoegen het is 1 harmonie. Iedereen is gelijk!”, legt Mary uit.

Wie is Charlie?
Charlie is 87 jaar en woont in Amsterdam waar hij altijd met zijn vrouw en 2 kinderen heeft gewoond. Ze waren 45 jaar getrouwd toen zijn vrouw op 63-jarige leeftijd helaas overleed. “Mijn vrouw deed alles voor me! Ik ben sinds haar door alleen gebleven, omdat ik de herinneringen aan haar niet wil kwijtrijken. Nu woon ik heel fijn in Watergraafsmeer samen met mijn planten”, vertelt Charlie met een lach. Charlie is gelukkig en tevreden, hij glimlacht altijd. Hij is sympathiek met iedereen en altijd oplettend op andere mensen die het moeilijk hebben. “Mijn ouders zeiden altijd tegen mij: ‘Met goed gedrag gaan alle deuren voor je open. Liefde is mooi en goed, maar aandacht is nog veel beter.’”

Van de warme rimboe naar het koude kikkerland
Charlie kwam in 1963 naar Nederland vanuit de rimboe in Suriname. Hij is van origine timmerman en ging daarom werken op een scheepswerf en in een timmerfabriek. Na 12 jaar ging hij als suppoost (bewaker) werken bij het Rijksmuseum, net nadat in 1975 de ‘Nachtwacht’ beschadigd was geraakt, een roerige tijd. “Kort hierna veranderde suppoost naar zaalwachter en toen kwam ik wat meer in beweging. Ik hoefde niet meer naar het plafond te staren.”, vertelt Charlie. Jaren later is de term zaalwachter veranderd naar beveiligingsdienst en tenslotte naar beveiligingsbeambte. “Nu was ik echt in functie. Verplicht om met de computertijd mee te gaan en administratie te doen. Dat was niet echt wat voor mij. Ik werd gevraagd om zaalchef te worden, omdat ik kalm en rustig ben. Ik dacht dat ik dat niet kon, maar ik kreeg iemand om mij te scholen in het werk. Ik leerde snel. Ik moest iedere dag het werk uitdelen en noteren wie er ziek was. Iedereen mocht mij graag. Ik kon met iedereen praten over de schilderijen of iemand nu Chinees of Frans sprak. Daarnaast was ik goed in brandpreventie, BHV en alle andere cursussen die werden aangeboden. Iedereen was heel blij met me. Zo kwam altijd iedereen naar me toe wanneer ik jarig was. Ik voelde me kind aan huis.’, aldus een trotse Charlie.

Haantje de voorste
Na het overlijden van zijn vrouw verhuist Charlie naar Watergraafsmeer. Hij kreeg een buurtbrief van Dynamo om te komen praten. “Deze brief had ik in de prullenmand gegooid. Toen kreeg ik nog een brief en ben ik ermee naar het Willem Dreeshuis – wat nu is gesloopt – gegaan. Daar kwam ik Marike tegen en zij vroeg mij een formulier in te vullen op de computer. Ik vroeg vervolgens welke knop ik moest indrukken, waarop zij antwoorden dat zij het wel voor mij kon doen. Vanaf die tijd ben ik bij Dynamo.”, legt Charlie uit. “Ik heb nog meegesproken over het nieuwe gebouw bij Van ’t Hofflaan. Vanaf het begin was ik haantje de voorste met alle activiteiten, het organiseren van feesten en alles. Ik hielp ook als klusjes- en tuinvrijwilliger.”

Tijdelijke stop
Op een gegeven moment ging collega Marike naar een andere locatie en kwam Jelte in haar plaats bij. “Jelte had de fietsgroep overgenomen van Marike en vroeg mij voor deze activiteit. Ik zei tegen hem dat je op een gegeven moment moet stoppen om opnieuw te beginnen. Toen ben ik gestopt.”

Hekkensluiter
Na 4 jaar besluit Charlie toch weer vrijwilligerswerk te gaan doen en start bij kinderboerderij De Werf. “Op dat moment hoorde de kinderboerderij nog bij Dynamo en kwam ik daar Jelte weer tegen. Hij werkte ook bij de Kraaipan en zodoende ging ik daar weer helpen bij cursussen voor ouderen en met bepaalde klusjes. Jelte was opnieuw een fietsgroep begonnen, welke vrijwilliger Anita later van hem overnam. De groep was inmiddels zo gegroeid dat het gevaarlijk werd, waardoor ik bij Anita aansloot als ‘hekkensluiter’. En dit doe ik nog steeds elke vrijdagmiddag, alleen nu bij het Oosterparkhuis.”

Hoe het begon

Malyun kwam in 2010 in contact met een medewerker van Dynamo en kreeg de mogelijkheid om als vrijwilliger aan de slag te gaan. Ze vertelt zelf: “Ik ben begonnen als vertaler bij een asielzoekerscentrum, maar dat hield 3 jaar geleden helaas op. Ik wilde wel graag wat blijven doen en diezelfde Dynamomedewerker heeft mij vervolgens geïntroduceerd bij de Kraaipan. In Nederland lijken mensen steeds meer geïsoleerd van elkaar te raken. Door op een kleinschalige manier mensen bij elkaar te brengen hoop ik dat de verwijdering van sommige groepen mensen in de maatschappij wordt tegengegaan.”

Bijzonder & laagdrempelig
Samen met het keukenteam is Malyun verantwoordelijk voor het restaurant. Ze bereiden samen de maaltijden voor, samengesteld door de chef-kok van die dag. Ze dekken de tafels, creëren een gezellige sfeer en serveren de maaltijden op tafel. Natuurlijk maken ze ook een praatje met de buurtbewoners die mee-eten en nadien zorgen ze voor een schone, opgeruimde keuken en restaurant. “We hebben een heel gezellig team en ik vind het bijzonder om op deze manier iets voor anderen te kunnen betekenen. Daarnaast is het werk laagdrempelig. Doordat ik op twee verschillende dagen werk, heb ik het geluk dat ik met veel verschillende chef-koks en medevrijwilligers mag werken. Ik leer nog iedere keer dat ik er ben en sommige kookkunstjes kan ik thuis weer gebruiken. Daarnaast kan ik op deze manier mijn Nederlands verbeteren, blijf ik fit en in beweging en ontmoet ik constant nieuwe mensen.”

_{Ralitsa aan het werk in het Dapperhuis}

Inspiratie om vrijwilliger te worden

Ralitsa deed de afgelopen jaren mee aan veel van de creatieve activiteiten in het Dapperhuis. Ze vertelt zelf: “Ik leerde daardoor veel mensen kennen. Niet alleen beheerder Brigitte en de begeleiders van de activiteiten, maar juist ook andere Amsterdammers. Ik werd warm verwelkomd en ervaarde de waarden en ideeën van Dynamo. Iedereen verdient dat! Ik wilde graag op een of andere manier teruggeven wat ik heb gekregen en geleerd. Dynamo gaf mij de mogelijkheid om dat te doen en daar ben ik dankbaar voor.”

Onmisbaar in het Dapperhuis
Afgelopen september is Ralitsa gestart als vrijwilliger bij het Dapperhuis in Amsterdam Oost. Als vormgever maakt ze sindsdien het Dapperkrantje op en ontwerpt ze de flyers van activiteiten op de locatie. Inmiddels is Ralitsa ook gastvrouw en ondersteunt ze beheerder Brigitte. Ralitsa legt zelf uit wat ze zoal doet: “Ik doe alle taken die van een gastvrouw worden verwacht. Ik zorg voor een warm welkom en sta buurtbewoners te woord, ik maak de ruimtes in orde en ik zorg voor een gezellige sfeer in het Dapperhuis. Ook doe ik kleine huishoudelijke taken en ondersteun ik Brigitte waar nodig.” Dat Ralitsa onmisbaar is geworden, blijkt wel uit haar nominatie voor de Dynamovrijwilliger Award.

Nieuw begin in Amsterdam

Bahaa is een statushouder die al 10 jaar in Amsterdam woont met zijn vrouw en 4 kinderen. In het begin vond hij de Nederlandse taal lastig, maar door zijn doorzettingsvermogen is hij goed gewend geraakt aan het leven hier.

Vrijwilliger bij Tugelahuis

Bahaa kwam in contact met Dynamo doordat hij zijn buurt ging verkennen. Hij ontmoette Yousry en besloot vrijwilligerswerk bij hem in het Tugelahuis te gaan doen. “Als vrijwilliger repareerde ik kleding voor buurtbewoners. Het leukste van dit werk was de kans om beter Nederlands te leren, maar ook om nieuwe mensen te ontmoeten.” vertelt Bahaa enthousiast.

Naaiatelier Aleppo City Amsterdam

Bahaa had al eerder de wens om een eigen naaiatelier te beginnen, maar het vrijwilligerswerk bij Dynamo gaf hem meer ervaring en daardoor ook zelfvertrouwen. Na een jaar als vrijwilliger bij Tugelahuis kleding gerepareerd te hebben, nam hij de stap en opende hij zijn eigen naaiatelier Aleppo City Amsterdam in Diemen. “Soms gaat het goed met mijn atelier, soms minder. Maar ik blijf doorzetten.” vertelt een gepassioneerde Bahaa.

Het succesverhaal van Bahaa laat zien dat doorzettingsvermogen en vrijwilligerswerk kunnen helpen bij het bereiken van je doelen.

Nu woont Titcia op IJburg samen met haar jongste zoon Dimitri. “Het is hier heerlijk rustig wonen en ik ben zo in Amsterdam Oost of in het centrum. Ik wandel graag en veel, dus trek er regelmatig op uit om Amsterdam te ontdekken.”

Muzikale genen
Er is in Suriname altijd wel reden tot dansen: een verjaardag, een huwelijk, een rituele of religieuze gebeurtenis. Het is dan ook niet gek dat Titcia – en haar hele familie – het ritmische gevoel in de genen hebben zitten. “Dansen is echt mijn passie! Mijn hele leven lang heb ik dit veel gedaan. Maar ook zingen vind ik erg leuk. Zo heb ik vroeger bijvoorbeeld meegedaan aan verschillende songfestivals. Vanwege gezondheidsredenen kan ik helaas niet meer alles, maar bewegen en dansen gelukkig wel!”

Muziek & dans verbindt
Het culturele programma Leven in je buurt! wordt georganiseerd door Dynamo, PRA Muziektheater en BOOST in Amsterdam Oost. Het draait om gelijkwaardige uitwisseling en onverwachte ontmoetingen tussen de artiesten van PRA en de deelnemers met als doel om meer verbinding tussen buren met uiteenlopende achtergronden te creëren. Onderdeel van Leven in je buurt! is de vrouwenworkshop in de OBA op het Javaplein. Vrouwen hebben hier de vrijheid om zichzelf te zijn en zich vrij te uiten door middel van muziek, dans en persoonlijke verhalen. De diversiteit, creativiteit en verbindende kracht van deze vrouwen wordt hier zichtbaar. Ze krijgen een podium om hun verhalen en ervaringen te presenteren. “Een hoogtepunt van mijn week: de vrouwenworkshop! Ik kijk er iedere week naar uit om op vrijdagochtend samen met de andere vrouwen te dansen, zingen en naar muziek te luisteren. Ik heb veel te maken met stress en trauma’s, waardoor ik behoefte heb aan dingen leren. Ik ben dan ook heel blij met docente Andrea en alle andere artiesten van PRA Muziektheater die een bijdrage leveren aan de workshop. Daarnaast is mijn band met de andere vrouwen heel goed en we voelen ons inmiddels vertrouwd bij elkaar. We zien elkaar ook niet alleen meer tijdens de workshop, maar ook daarbuiten spreken we af. Ik heb meer connecties in Oost dan op IJburg waar ik woon.”

Eindvoorstelling
Een bijzonder moment voor Titcia was de eindvoorstelling ‘Oost trekt de wereld in’ begin dit jaar. Alle deelnemers van het programma Leven in je buurt! gaven samen met de artiesten van PRA Muziektheater en de BOOST muziekband een spectaculair optreden in het Wereldmuseum. Titcia vertelt trots: “Het was zo uniek en overweldigend! In Suriname zou ik zoiets nooit hebben meegemaakt. Zoveel verschillende culturen samen, deelnemers die op oudere leeftijd durven mee te doen en mogen dansen op zo’n prachtige locatie. Het was zo bijzonder om hier deel van uit te maken!”